Styl Art déco
Art déco to wywodzący się z Francji styl w sztuce, które największe triumfy święcił w okresie międzywojennym. Nie zmienia to jednak faktu, że po dziś dzień inspiracje tym stylem są nadal widoczne – głównie w sztuce użytkowej, ale nie tylko.
Sama nazwa wywodzi się z języka francuskiego: Art oznacza sztukę, a déco to skrót od décoratif czyli dekoracyjny. Sformułowanie Art déco utarło się dzięki nazwie przełomowej wystawy, która odbyła się w Paryżu w 1925 roku – mowa tu o Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej i Wzornictwa (l'Exposition internationale des Arts décoratifs et industriels modernes) – oraz serii artykułów jej poświęconych i napisanych przez Le Corbusiera zatytułowanych „1925 Expo: Arts Déco”.
Art déco to z jednej strony odpowiedź na secesję, a z drugiej strony efekt fascynacji postępem i erą przemysłową, która niepodważalnie opanowała umysły ówczesnych ludzi. Zresztą nic dziwnego – międzywojnie to okres wielkich zmian.
Charakterystyka stylu Art déco
Art déco było kierunkiem o skłonnościach klasycyzujących, a jego założenia w pewnym stopniu były, jak już wspomniano, reakcją na pewną niefrasobliwość Art Nouveau – skłonność do asymetrii i płynnych form.
Art déco przejawia wyraźną fascynację kolorem i kontrastem oraz stylizowaną i zdyscyplinowaną formą geometryczną – filozofią przyświecającą temu stylowi jest połączenie walorów artystycznych i użytkowych w regularną całość. Art déco to także styl luksusowy kładący nacisk na jakość wykonania i dbałość o szczegóły. Bardzo często wykorzystywano materiały z najwyższej półki – heban, kość słoniową, skórę, które łączono z materiałami będącymi odzwierciedleniem fascynacji postępem, jak chociażby z aluminium. To styl, który bywa także określany jako początek wzornictwa przemysłowego.
Polskie Art déco cechowały liczne nawiązania do sztuki ludowej m.in. Podhala, a takie nazwiska jak chociażby Tamara Łempicka, Stefan Norblin i Henryk Kuna na stałe zagościły na kartach podręczników historii sztuki. W Polsce powstawały również liczne grupy artystyczne, których celem była propagacja rzemiosła artystycznego i sztuki użytkowej – Warsztaty Krakowskie, Rytm, Ryt oraz grupa Ład.